patrząc w jedną stronę

Tym razem przedstawimy Wam coś maleńkiego, ale niezwykle sympatycznego. Wydaje nam się, ze nie wszyscy z Was wiedzą, że tego rodzaju pomnik stoi w Warszawie. Zadowoleni będą prawdopodobnie zwłaszcza ci z naszych czytelników, których zaliczyć można do miłośników psów.   Część spacerujących po Polach Mokotowskich zwróciła może uwagę na niewielką rzeźbę stojącą w zachodniej części parku. Jest to Pomnik Szczęśliwego Psa. Jego odsłonięcie nastąpiło 2 października 2004 roku z okazji obchodów Światowego Dnia Zwierząt. Był to jeden z elementów zorganizowanej z tej okazji przez miesięcznik Cztery Łapy  Parady Psów.  Inicjatorką powstania pomnika była Dorota Szulc-Wojtasik redaktor naczelna miesięcznika. Projekt rzeźby naturalnej wielkości wykonała Bogna Czechowska. Pozował jej Golden Retriever o imieniu Lokat, należący do Fundacji Przyjaciel . Brązowy odlew został wykonany w niewielkim zakładzie przy ul. Spokojnej. Pomnik miał ukazać psa szczęśliwego, czyli kochanego, otoczonego m

Tym razem chcemy Wam przedstawić najnowszą ze stojących na warszawskich ulicach ławeczkę. I to nie byle jaką, a tę właśnie na której można przysiąść w towarzystwie Jana Karskiego i posłuchać jego opowieści.  Jest to jeden sześciu tego rodzaju obiektów stojących w różnych miejscach świata. Pierwsza ławeczka stanęła w 2002 roku w Waszyngtonie, kolejne zaś w Kielcach, Nowym Jorku, Łodzi i Tel-Awiwie. Ich autorem jest rzeźbiarz Karol Badyna. Choć idea jest wspólna poszczególne obiekty różnią się od siebie. Warszawska ławeczka stanęła na skwerze przy Muzeum Historii Żydów Polskich. Powstała ona z inicjatywy Muzeum Historii Polski, a sfinansowana została przez m.st. Warszawę.  Jako jedyna została ona wyposażona w aparaturę, która umożliwia odtwarzanie dźwięku. Po naciśnięciu przycisku mamy możliwość wysłuchania krótkich wspomnień Karskiego.  Słuchając można przysiąść obok naszego bohatera siedzi on bowiem zamyślony na dwuosobowym fotelu. Na jego oparciu umieszczona została książ

Dziś wraz z naszymi czytelnikami chcemy powrócić na Krakowskie Przedmieście. To tu na skwerze księdza Jana Twardowskiego, nieopodal opisanego już  pomnika Prymasa Wyszyńskiego , ukryty jest nasz dzisiejszy bohater. Bolesław Prus, bo o nim mowa, na stałe wpisał się w Warszawski krajobraz. Nieprzypadkowe jest również miejsce wybrane na pomnik. W tym miejscu bowiem stała kamienica, w której w latach 1890-1939 znajdowała redakcja i drukarnia Kuriera Warszawskiego . Tytuł ten niezmiennie kojarzy się z pisanymi przez Prusa Kronikami tygodniowymi . Nieopodal tego miejsca również, w bocznym skrzydle pałacu Potockich nasz bohater mieszkał i tworzył aż do śmierci. Prus jest tu przedstawiony skupiony, ręce trzyma z tyłu, a w nich nieodłączną laseczkę. Nieco pochylona do przodu poza ze zmrużonymi oczami była typową dla tej wielkiej postaci. Usytuowanie rzeźby na niskiej granitowej płycie powoduje, że ma się wrażenie jakby wychodził on na ulicę.  Pomnik powstał jako wynik dwuetapow

Dziś przedmiotem naszego zainteresowania będzie budynek ukryty na Starej Pradze przy ulicy Jagiellońskiej. Możliwe, że jest on znany tym, którzy wychowywali się w Warszawie lub sami wychowują tu dzieci. Budowa Gmachu Wychowawczego Gminy Starozakonnych im. Michała Bergsona, bo o nim mowa, rozpoczęła się w 1911 roku, a zakończyła w 1914. Jej inicjatorem był przewodniczący Warszawskiej Gminy Żydowskiej Michał Bergson. Autorami modernistycznego projektu z  dekoracją  nawiązującą do stylu polskiego renesansu byli Henryk Stifelman i Stanisław Weiss. Szczyt gmachu zdobią roślinne wicie, kwiaty i różne zwierzęta, jest to z kolei nawiązanie do dekoracji dawnych synagog budowanych na ziemiach polskich. W obszernym gmachu mieściły się: przytułek dzienny dla 100 dzieci w wieku od 2 do 5 lat, ochronka dla 150 dzieci, szkoła przewidziana dla 550 uczniów, mieszkania personelu, a także biura praskiego wydziału dobroczynności. W jednym z największych jego pomieszczeń znajdowała się syn

Tym razem chcielibyśmy przedstawić Wam coś, co jak sądzimy jest niemal nieznane. Jest to bowiem jeden z najnowszych obiektów na pomnikowej mapie Warszawy.  Pomnik ten ustawiony został przed budynkiem Komendy Głównej Żandarmerii Wojskowej, który znajduje się przy ulicy Ostroroga. Miejsce to może być znane tym spośród naszych czytelników, którzy odwiedzają Cmentarz Powązkowski. Znajduje się ono bowiem w okolicy VI bramy prowadzącej na cmentarz. Nieco dalej zaś przy tej samej ulicy znajduje się opisany już przez nas  Obelisk Electio Viritim . Pomnik ten upamiętnia wszystkich żołnierzy żandarmerii, którzy polegli w obronie Ojczyzny. Zarówno ofiary ostatnich misji w Afganistanie, jak i dużo wcześniejszych poległych okresu zaborów i dwudziestolecia międzywojennego. Sformowana bowiem w 1990 roku Żandarmeria Wojskowa sięga swymi tradycjami XIX wieku. Jest to pierwszy w Polsce pomnik poświęcony tej formacji wojskowej.  Autorem projektu jest Marek Paweł Moderau, budow