patrząc w jedną stronę

Kończy się powoli lato, zbliża jesień, a to najlepsza okazja do spacerów. Jeśli ktoś z Was zastanawia się gdzie można pójść to chcemy Wam polecić jedno z sympatyczniejszych miejsc na Żoliborzu. W samym centrum dzielnicy zachowała się cicha i spokojna enklawa, to Park im. Stefana Żeromskiego. Powstał on w latach 30-tych z inicjatywy Towarzystwa Przyjaciół Żoliborza wg. projektu Leona Danielewicza i Stanisława Zadory-Życińskiego. Dawniej w tym miejscu znajdował się jeden z fortów broniących miasta. Dawne wały i fosy zostały wykorzystane do kompozycji parku. Główne wejście zaakcentowane jest kolistym parterem ogrodowym. W samym jego środku w 1936 roku ustawiono fontannę z rzeźbą "Dziewczyna z dzbanem", której autorem był Henryk Kuna.  W czasie II wojny światowej park został częściowo zniszczony. Pierwsze prace przy jego renowacji rozpoczęły się w latach 50-tych. W 2005 roku przeprowadzono pełną rewaloryzację parku, dodano wówczas duży plac zabaw dla dzieci.

Spacerując Nowym Miastem nie sposób chyba nie zauważyć ani tego kościoła, ani przylegających do niego budynków klasztornych. Nie każdy jednak wie, że kościół jest pod wezwaniem św. Kazimierza, a za murami klasztoru mieszkają siostry klauzurowe Benedyktynki-Sakramentki, a właściwie Benedyktynki od Nieustającej Adoracji Najświętszego Sakramentu. Jeszcze mnie osób wie pewnie jak dramatyczne wydarzenia miały tu miejsce w dniach Powstania Warszawskiego. Dlatego właśnie teraz warto może choćby pokrótce przedstawić historię tego miejsca.  Kościół pod wezwaniem św. Kazimierza został ufundowany przez królową Marię Kazimierę jako wotum za zwycięstwo Jana III Sobieskiego pod Wiedniem. Miał się on również stać mauzoleum rodziny Sobieskich, spoczywają tu m.in. wnuczka monarchy Maria Karolina de Bouillon, jego synowa Maria Józefa z Wesslów i jeden z jego synów Jan. Świątynia zbudowana została w latach 1688-1692 wg proj. Tylmana z Gameren, powstała w stylu barokowym, na planie krzyża grecki

Wiele osób na pewno   dobrze zna kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny przy ulicy Przyrynek. Nie każdy jednak zdaje sobie chyba sprawę, że jest to jeden z najstarszych obiektów sakralnych w Warszawie. Został on zbudowany w 1410 roku, a jego fundatorką była Anna Danuta Kiejstutówna  księżna mazowiecka i jej mąż Janusz I. 13 czerwca 1411 roku  Biskup Poznański Wojciech Jastrzębiec sporządził akt erekcyjny parafii .  Kościół był wówczas jednonawowy w stylu gotyckim, ceglany, przykryty stropem z wielobocznym, przesklepionym prezbiterium. W latach 1492-1497 został on prawdopodobnie przebudowany, a w 2 połowie XVI wieku rozbudowany. Stał się wówczas kościołem 3-nawowym, bazylikowym ze skromnym wystrojem architektonicznym. Prawdopodobnie również w tym okresie wzniesiona została wolno stojąca, zwieńczona schodkowym szczytem dzwonnica wraz z ostrołukową bramą przejazdową. Kościół został zniszczony w czasie Potopu szwedzkiego, po czym odbudowano go w 1690 roku głównie dzięki star