Przejdź do głównej zawartości

Posty

Wyświetlanie postów z październik, 2012

Pawiak i Serbia

Prawdopodobnie każdy z naszych czytelników choć raz słyszał o Pawiaku. Nie każdy może zna jego historię,  a pewnie jeszcze mniej osób wie co kryło się pod nazwą Serbia. Dlatego właśnie dziś postanowiliśmy przedstawić Wam właśnie to miejsce na mapie stolicy. Więzienie śledcze, czyli słynny Pawiak, zostało zbudowane w latach 1830-1836 wg projektu Henryka Marconiego. Jego nazwa pochodzi od ulicy Pawiej, przy której znajdowało się do niego wejście. Plac na którym wzniesiono więzienie  w kształcie prostokąta, miał powierzchnię 1,5 ha. Otaczał go mur z wieżyczkami strażniczymi, dwiema od strony ulicy Dzielnej i jedną od ulicy Pawiej. W głównym gmachu mieściło się wiezienie męskie. Był to budynek czterokondygnacyjny o długości 150 m i szerokości 12 m. Oddział kobiecy, zwany Serbią znajdował się w budynku dwukondygnacyjnym. Był to dawny szpital wojskowy, który działał w latach 1977-1978 w czasie wojny rosyjsko-tureckiej, zwanej wojną serbską, stąd też nazwa budynku. Upamiętnia

Tu wybierano królów

Większość osób z pewnością wie, że w Warszawie odbywały się wolne elekcje. Nie każdy jednak wie, że pole elekcyjne na Woli zostało upamiętnione specjalnym obeliskiem.  Znajduje się on u zbiegu ulic Obozowej, Ostroroga i Młynarskiej.  Pomnik powstał dzięki długoletnim staraniom wolskiego oddziału Towarzystwa Przyjaciół Warszawy. Jego autorem jest Stanisław Michalik. Kolumna będąca częścią pomnika pochodzi z ruin wypalonego we wrześniu 1939 roku, a rozebranego w 1962 roku pałacu Kronenberga, który znajdował się przy placu Małachowskiego. Przez kolejne lata leżała ona pod wiaduktem trasy W-Z, a później na dziedzińcu Zamku Królewskiego. Gotowy pomnik przez 10 lat czekał na ustawienie, stało się to w czasie obchodów 400-lecia stołeczności Warszawy.  Całość w kształcie kolumny zwieńczonej koroną ma 5,5 metra wysokości. Na kolumnie znajduje się brązowa tablica z napisem Obelisk Electio Viritim wzniesiony w 400-lecie stołeczności Warszawy na dawnym polu elekcyjnym w miejscu szopy s

Twierdza Zmartwychwstanek

Część z Was prawdopodobnie zetknęła się już z określeniem zawartym w tytule. Możliwe jednak, że nie wszyscy wiedzą skąd ta nazwa i jakiego konkretnie miejsca dotyczy. Miano to nosi Klasztor sióstr Zmartwychwstanek na Żoliborzu. Siostry Zmartwychwstanki to młode zgromadzenie, założone pod koniec XIX wieku. Już w czasie I wojny światowej prowadziły działalność charytatywno-wychowawczą. W 1919 roku przejęły w zarząd Seminarium Nauczycielskie na Sewerynowie, a w 1921 roku stało się już ono ich własnością. Szkoła  ta w ciągu pięciu lat nauki przygotowywał do matury dawała jednocześnie uprawnienia do wykonywania zawodu nauczyciela. Placówka ta szybko zyskała wysoką pozycję wśród warszawskich szkół, a co za tym szło, szybko zabrakło miejsca dla wszystkich kandydatek do nauki w nim. Dlatego też w latach 20-tych zgromadzenie zakupiło działkę u zbiegu obecnych ulic Popiełuszki i Krasińskiego. Rozpoczęto wówczas budowę kompleksu zwanego "Zakłady Naukowe Sióstr Zmartwychwstanek"

Bunkier z ulicy Miłej

Tym razem pomnik, o którym część z Was mogła już słyszeć. Prawdopodobnie jednak mało kto go widział. Bunkier Mordechaja Anielewicza, bo o nim mowa, nie leży bowiem przy głównym szlaku spacerowym, a dodatkowo okolony jest żywopłotem. Wskazówką dla Wszystkich, którzy zapragną go zobaczyć niech będzie również informacja, że pomnik znajduje się na ulicy Miłej 2, a bunkier, który on upamiętnia znajdował się pod adresem Miła 18, obecnie adres ten znajduje się sporo dalej.  W tym miejscu trzeba powiedzieć kim był Mordechaj Anielewicz i dlaczego w ten sposób został upamiętniony. Urodził się on w 1919 roku w Wyszkowie.  Gdy nasz bohater miał kilka lat jego rodzina przeniosła się do Warszawy gdzie na ulicy Tamka otworzyła sklep. W 1933 roku Mordechaj ukończył siedmioklasową szkołę powszechną Tahor, w której językiem wykładowym był hebrajski. Następnie rozpoczął naukę w gimnazjum Laor na Nalewkach, w 1938 roku zdał tam maturę. W latach 30-tych wstąpił do lewicowo-syjonistycznej organizacji

Res Sacra Miser

Tym razem kolejny z tych mniej znanych, aczkolwiek ciekawych niewątpliwie kościołów. Może ktoś z Was idąc Krakowskim Przedmieściem zwrócił uwagę na budynek z napisem Res Sacra Miser.  Budynek ten to XVI-wieczny Pałac Kaznowskich. Swą siedzibę ma tu Centrum Charytatywne Caritas Archidiecezji Warszawskiej. Sama historia pałacu jest niezwykle interesująca, my jednak skupimy się tym razem tylko na kościele pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Dlatego właśnie przyśpieszymy trochę czas i od razu przeniesiemy się do roku 1661 kiedy to właścicielką owego budynku została Helena Tekla Lubomirska. W dwa lata później zaproponowała by pałac, lub jego część, stał się nową siedzibą sprowadzonych z Krakowa Karmelitanek Bosych. Już w 1664 roku rozpoczęto przebudowę rezydencji na potrzeby klasztoru, rozebrano m.in. pierwsze piętro, które mieściło salę balową. W 1696 roku rozpoczęła się budowa samego kościoła. Autor jego projektu jest nieznany, wiadomo za to, że pierwot

Najświętsza Maryja Panna Łaskawa

Gdyby na ulicy zadać komuś pytanie kto jest patronem Warszawy prawdopodobnie większość osób nie umiałaby na nie odpowiedzieć. Dlatego właśnie chcemy dziś przedstawić Wam jedno z dwojga patronów naszego miasta - Matkę Bożą Łaskawą. Sanktuarium matki bożej Łaskawej - Patronki Warszawy, znajduje się w kościele pod tym samym wezwaniem, w którym posługę duszpasterską pełnią  ojcowie Jezuici. Świątynia ta znajduje się na warszawskiej starówce przy ulicy Świętojańskiej. Tu też znaleźć możemy otaczany kultem od XVII wieku obraz Matki Bożej Łaskawej,  umieszczony jest On w absydzie nawy głównej . Przedstawiona na nim postać NMP trzyma w dłoniach połamane strzały "gniewu Bożego". Ten XVI wieczny, barokowy obraz to replika obrazu Faenzy we Włoszech. Obraz w 1651 roku przywiózł z Rzymu do Polski abp Jan de Torres, nuncjusz papieski, i w przeddzień bitwy pod Beresteczkiem ofiarował w darze Janowi Kazimierzowi. Król natomiast przekazał go Pijarom. Obraz umieszczony został w

Wielki piłkarz

Tym razem chcielibyśmy przedstawić Wam najnowszy pomnik na mapie Warszawy. Pomnik jednego z najlepszych polskich piłkarzy, który przez lata związany był z naszym miastem. Odsłonięcie pomnika Kazimierza Deyny, bo o nim jest mowa, nastąpiło 6 czerwca 2012 roku. Usytuowany jest on przed wejściem na stadion Legii Warszawa od strony ulicy Czerniakowskiej. Imię Deyny nosi również jedna z trybun tego stadionu. Inicjatywa budowy pomnika zrodziła się w 2008 roku. Zawiązany wówczas Komitet Budowy Pomnika zajął się rozpisaniem konkursu na projekt i sprzedażą cegiełek na jego budowę, a także ustaleniem z władzami miasta lokalizacji obiektu. Autorem zwycięskiego projektu jest Tomasz Radziewicz. Zapewne fani warszawskiej Legii dobrze wiedzą kim był Kazimierz Deyna. Tym mniej zorientowanym warto może krótko przedstawić jego postać.  Urodził się on 23 października 1947 roku w Starogardzie Gdańskim. Pierwsze piłkarskie kroki stawiał w 1958 roku w klubie ZKS Włókniarz Starogard Gdańs

Dzielny szewc

Tym razem chcemy przedstawić Wam pomnik, który upamiętnia zasłużonego dla Warszawy szewca. Postacią trzymającą w wyciągniętej ręce szablę jest bowiem Jan Kiliński. Zna go pewnie większość z Was, może nie wszyscy jednak wiedzą gdzie ów pomnik stał wcześniej i jakie były jego losy. Pierwotnie ustawiony został on na pl. Krasińskich. Jego odsłonięcie nastąpiło 19 kwietnia 1936 roku, w 30 rocznicę powołania Warszawskiej Izby Rzemieślniczej. 4-metrowa, brązowa postać Kilińskiego umieszczona została na 3-metrowym, granitowym cokole. Autorem pomnika jest Stanisław Jackowski, a odlew wykonała znana wówczas firma Braci Łopieńskich.  W czasie II wojny światowej pomnik został "aresztowany". Był to odwet Niemców za usunięcie z pomnika Mikołaja Kopernika  niemieckich tablic i zastąpienie ich polskimi napisami. Ukryty w podziemiach Muzeum Narodowego pomnik został szybko odnaleziony, a 13 marca 1942 roku na murze pojawił się wykonany przez "Alka" Dawidowskiego napis Lu

Pamięci małych bohaterów

Początek października to kolejna już rocznica kapitulacji Powstania Warszawskiego. Przy tej właśnie okazji chcielibyśmy przypomnieć Wam lub może niektórym powiedzieć, że stoi w Warszawie pomnik ku czci najmłodszych bohaterów tego wydarzenia. Pomnik Małego Powstańca znajduje się przy Barbakanie. Rzeźba przedstawia postać kilkuletniego chłopca w za dużym ubraniu, olbrzymim karabinem i niemieckim hełmie z orzełkiem. Pomnik został zaprojektowany już w 1946 roku przez Jerzego Jarnuszkiewicza. Autor wykonał wówczas jedynie niewielką gipsową statuetkę, która w krótkim czasie zyskała jednak niezwykłą popularność. ówczesne władze zgodziły się na ustawienie pomnika dopiero na początku lat 80-tych. Inicjatorami jego budowy byli harcerze z Chorągwi Stołecznej ZHP im. Bohaterów Warszawy. Odsłonięcia pomnika 1 października 1983 roku dokonał Jerzy Świderski, w czasie Powstania 14-letni łącznik, pseudonim "Lubicz", w batalionie "Gustaw" AK.  Za pomnikiem umieszc