Warszawa jest miastem niezwykłym, nie z powodu jej wielkości, nie ze względu na jej położenie, ale ze względu na jej historię. Tak się składa, że nie znany jest chyba drugi taki przypadek, by miasto przeżyło własną śmierć i dosłownie jak feniks powstało z popiołów. Gdyby się uprzeć można by powiedzieć, że była to śmierć potrójna, a nawet poczwórna wliczając w to: wojnę obroną roku 1939, Powstanie w Getcie w 1943 r., w końcu Powstanie Warszawskie 1944 r. i odbudowę poprzedzoną całą falą wyburzeń w celu całkowitej zmiany charakteru tkanki miejskiej. Dziś Warszawa jest zupełnie inna, zmienił się układ ulic, zmienił się skład narodowościowy i wyznaniowy mieszkańców, wreszcie i terytorialnie, mamy też do czynienia z dużo większą metropolią niż przed wojną. Jednak bardzo bliskie nam jest spojrzenie Stefana Starzyńskiego na heroizm walczącej stolicy, a szczególnie tego trwającego aż 63 dni zrywu powstańczego sprzed 71 lat. Stąd chcąc go na swój sposób upamiętnić każdego dnia na blogu będziemy publikować wybrane fragmenty kalendarium w oparciu o bardzo ciekawą i godną uwagi w naszym przekonaniu pozycję : Banach Konrad Powstanie Warszawskie : fakty, daty, fotografie. Warszawa : Demart, 2014.
Żoliborz
W nocy z 1 na 2 września patrol saperski dokonał próby wysadzenia zapory blokującej kanały wiodące na Stare Miasto. Zapora została uszkodzona, ale stwierdzono za nią istnienie kolejnej przeszkody. Zablokowany kanał uniemożliwiał ewakuację na Żoliborz.
Stare Miasto
Kanałami ewakuowano główne siły powstańcze do Śródmieścia. Gdy Niemcy wlali do kanałów benzynę i podpalili ją nastąpiła przerwa w ewakuacji. Po wznowieniu bombardowanie zniszczyło budynek przy głównym włazie tak, że został on zasypany. Kanałami przemieściło się do Śródmieścia ok. 4,5 tys. powstańców (1/3 uzbrojonych) i jeńców niemieckich oraz kilka tysięcy osób cywilnych. Kilkuset powstańców ewakuowało się na Żoliborz.
Śródmieście Północne i Południowe
Wyświetlony został Przegląd nr 4 - ostatnia kronika filmowa Powstania.
Powiśle Północne
O godz. 16.00 ruszyło trzecie nieskuteczne natarcie powstańców na Uniwersytet, które wspierały wozy pancerne ("Kubuś i "Szary Wilk" d. "Jaś).
Mokotów
Niemcy zaatakowali Sadybę od ul. Podhalańskiej. Powstańcy zostali zepchnięci na ul. Powsińską, następnie na cmentarz czerniakowski i pl. Bernardyński. Padła ostatnia placówka w Forcie Czerniakowskim (Dąbrowskiego) broniona przez oddziały "Baszty". Grupa Rohra zajęła Sadybę.
Powiat warszawski
W nocy z 2 na 3 września powstańcy z Kampinosu pod dowództwem "Doliny" rozbili oddział RONA we wsi Truskaw. Niemcy stracili kilkuset ludzi i ciężkie uzbrojenie, w tym armaty. Było to największe zwycięstwo powstańców w Puszczy Kampinoskiej.
Na zakończenie jak zwykle i zgodnie z naszą małą tradycją, pragniemy zachęcić Was Drodzy Czytelnicy do popołudniowego czy weekendowego spaceru śladami Powstania w jednej z dzielnic, a może szlakiem jakiejś Powstańczej jednostki. Jednak tym razem proponujemy aby także wśród codziennego zgiełku nie tylko dziś, ale do końca owych 63 dni poświęcić choć chwilę na to by przystanąć i wspomnieć o Tych co być może właśnie na codziennie mijanych: ulicach, placach, skwerach, w piwnicach i kanałach, życie i krew oddawali. Jesteśmy przekonani, że danina przez Nich złożona, jest długiem zaciągniętym przez kolejne pokolenia. Jego spłata w pełni, jest możliwa nie inaczej niż przez podtrzymywanie pamięci i okazywanie troski zarówno jeszcze żyjącym, jak i tym co spoczywają już w pokoju.
Komentarze
Prześlij komentarz